Profiel

Toen ik nog klein was, vond ik het maken van foto’s vooral erg saai. Een beetje naar links, dan weer naar rechts totdat je moeder jou én het monument / de grote boom / het bijzondere gebouw etc. in beeld had. En ondertussen moest je dan ook nog de hele tijd blijven lachen. Dus toen ik op de middelbare school een compact camera won (per ongeluk, ik was niet aan het opletten en had geen idee waar de juffrouw het over had toen ze zei dat ik had gewonnen) was ik dan ook niet meteen enthousiast. Tijdens een schoolreisje nam ik het ding toch maar een keertje mee. Omdat je natuurlijk niet aan je klasgenoten kunt vragen om naast een monument, boom of gebouw te gaan staan, knipte ik zomaar wat. En tot mijn verbazing bleek dat veel leuker te zijn dan ik had verwacht. Als je (voor het maken van een foto) goed om je heen kijkt, vallen je vaak ineens veel meer dingen op. Een mooie lichtinval, een lijnenspel met schaduwen of een abstracte compositie door verschillende vormen en kleuren. Niet alleen het maken van foto’s is leuk, maar ook om daarna samen met anderen (die al even enthousiast zijn over fotografie als ik), naar foto’s te kijken en ze te bespreken. Daarom heb ik me nu aangesloten bij Fotoclub Rapenland. En, niet onbelangrijk, om hiervan vervolgens te leren en zo een betere fotograaf te worden.